ที่ตั้ง
เป็นสะพานข้ามคลองคูเมืองเดิม เชื่อมถนนอัษฎางค์และถนนราชินี อยู่ระหว่างแขวงพระบรมมหาราชวังกับแขวงบูรพาภิรมย์ เขตพระนคร กรุงเทพมหานคร

ประวัติ
สร้างในพุทธศักราช 2455 ในรัชกาลของพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงอุทิศพระราชทรัพย์จำนวนหนึ่ง เพื่อโปรดเกล้าให้กรมศุขาภิบาลในกระทรวงโยธาธิการจัดสร้างสะพานขึ้นเป็นที่ระลึกแด่พระองค์เจ้าอุบลรัตน์นารีนาถ พระอรรค ชายาเธอในรัชกาลที่ 5 ในโอกาสพระราชทานเพลิงศพ ณ พระเมรุท้องสนามหลวงในปี รศ. 132 กรมศุขาภิบาล เมื่อได้รับพระราชทานทรัพย์แล้วก็เห็นว่าถ้าจะจัดการก่อสร้างสะพานขึ้นใหม่ทั้งหมดก็แล้วจะไม่ทันกำหนดการพระเมรุ จึงได้ตกลงเลือกสะพานใหม่ที่กำลังสร้างอยู่แทนสะพานหัวตะเฆ่เก่าที่ปลายถนนบ้านหม้อข้ามคลองหลอด โดยพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวพระราชทานนามว่า สะพานอุบลรัตน์ มีพิธีเปิดเมื่อวันที่ 27 เมษายน พุทธศักราช 2456

ลักษณะทางสถาปัตยกรรมที่สำคัญ
เป็นสะพานคอนกรีตเสริมเหล็ก กว้าง 8.50 เมตร ยาว 25 เมตร มีราวสะพานโค้งเป็นครึ่งวงกลม ลูกกรงปูนปั้นเป็นลูกมะหวดกลม พนักเหนือลูกกรงประดับด้วยลายดาราแบบไทย ที่กึ่งกลางราวสะพานทั้งสองข้างทำเป็นแผ่นจารึกชื่อสะพานและปีพุทธศักราช 2455 จารึกทั้งด้านนอกและด้านในทั้งสองข้าง มีลายดอกอุบลในกรอบสีเหลี่ยมประดับอยู่ในแผ่นจารึกด้วย

ลักษณะลูกกรงและลวดลายของสะพานอุบลรัตน์

บรรณานุกรม
กรมศิลปากร. รายงานการสำรวจโบราณสถานในกรุงรัตนโกสินทร์. กรุงเทพฯ : งานผังรูปแบบ ฝ่ายอนุรักษ์โบราณสถาน กองโบราณคดี กรมศิลปากร, 2538.
ศิริชัย นฤมิตรเรขการ. สะพานเก่ากรุงเทพฯ (Old bridges of Bangkok). กรุงเทพฯ : สยามสมาคมฯ, 2520.