โบสถ์ซานตา มาเรีย เป็นชื่อที่รู้จักกันทั่วไป ชื่ออย่างเป็นทางการคือ “โบสถ์แม่พระแห่งอัสสัมชัญ(Our Lady of the Assumption Church)” สร้างเมื่อปีค.ศ.1765 ตั้งอยู่ที่จังหวัดอีโลกอส ซูร์(Ilocos Sur) เป็น 1 ใน 4 โบสถ์ฟิลิปปินส์ที่ก่อสร้างขึ้นในระหว่างช่วงฟิลิปปินส์เป็นอาณานิคมของสเปน ได้รับการคัดเลือกให้เป็นมรดกโลกเมื่อปี 1993 ในฐานะสถาปัตยกรรมชั้นเยี่ยมลักษณะแบบโบสถ์บาโรกในประเทศฟิลิปปินส์ ปี 1978 รัฐบาลฟิลิปปินส์ได้กำหนดให้เป็น “ศูนย์กลางประวัติศาสตร์แห่งชาติ(National Historical Landmark)”
โครงสร้างของโบสถ์ซานตา มาเรีย เป็นสถาปัตยกรรมแบบบาโรกสเปนที่มีเอกลักษณ์คล้ายป้อมปราการ สร้างอยู่บนเนินเขา ในตำแหน่งชัยภูมิสูงในการมองเห็นทิวทัศน์ด้านล่าง โครงสร้างแข็งแรง กำแพงหนาก่อด้วยอิฐและปูน ดังนั้น รูปแบบสถาปัตยกรรมของโบสถ์ซานตา มาเรีย จึงผิดแผกแตกต่างไปจากโบสถ์คริสต์คาทอลิกทั่วไปในฟิลิปปินส์ การเดินขึ้นข้างบนที่ตั้งของตัวโบสถ์ทอดยาวด้วยบันได 85 ขั้นที่ก่อขึ้นจากหินแกรนิต พื้นที่ด้านหน้าเป็นลานกว้างขนาดใหญ่ ส่วนด้านหน้าของโบสถ์มีช่องประตูโค้งเป็นทางเข้า และมีอีกสองฟากซ้ายขวาเป็นรูปประตูโค้งเช่นกัน ผนังด้านหน้าเจาะช่องหน้าต่างสามบาน ยอดด้านบนใช้รูปแบบลอนโค้งเอียงลาดทั้งสองด้านอย่างสมดุลงดงาม มีส่วนยอดหลังคาโค้งคล้ายโดม บริเวณกลางโบสถ์เป็นช่องทางเดินเดียวสู่แท่นพิธีด้านในยาวถึง 99 เมตร กว้าง 22.7 เมตร สองฟากอาคารใช้ครีบยัน(buttresses)รูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า ซึ่งแตกต่างจากโบสถ์บาโรกยุโรปทั่วไปที่เป็นครีบยันลอย(flying buttress)ยื่นออกด้านนอก สาเหตุที่เป็นเช่นนี้ เพราะสร้างให้เกิดการแบ่งรับน้ำหนักและกระจายออกทั้งสองด้าน อันเป็นแบบอย่างสถาปัตยกรรมบาโรกถิ่นแผ่นดินไหวในฟิลิปปินส์
จุดเด่นอีกอย่างหนึ่งของตัวโบสถ์ อยู่ที่บริเวณผนังกำแพงด้านข้าง มีประติมากรรมนูนสูงรูปของพระแม่มารีประทับยืนอยู่เหนือกิ่งยอดไม้ เพื่อเป็นการระลึกถึงพระแม่มารีย์ที่เล่ากันว่า ก่อนที่จะมีการสร้างวัดซานตา มาเรียแห่งนี้ พระนางมารีย์พรหมจารี (The Virgin Mary) ทรงแสดงร่างปรากฏให้เห็นในสถานที่ต่างๆหลายแห่ง ก่อนที่ในเวลาต่อมา มีผู้พบเห็นแม่พระเสด็จประทับอยู่เหนือยอดกิ่งไม้ของต้นฝรั่งที่ปลูกอยู่ในตำแหน่งที่ตั้งของโบสถ์ในปัจจุบัน จึงเป็นที่มาของการสร้างโบสถ์แห่งนี้นั่นเอง
เอกลักษณ์อีกประการหนึ่งคือ หอระฆัง (Bell tower)ที่ตั้งอยู่บริเวณด้านนอก แต่ไม่สร้างให้ขนานกับตัวโบสถ์ มีลักษณะโครงสร้างก่ออิฐ เป็นหอระฆังรูปแปดเหลี่ยมสูง 4 ชั้น แต่ละชั้นลดหลั่นตามลำดับ ส่วนยอดหลังคาหอระฆังสร้างคล้ายโดมเช่นเดียวกับตัวโบสถ์ ลักษณะของหอระฆังมีความแปลกตา เพราะสร้างคล้ายเจดีย์แบบจีน สันนิษฐานว่าอาจได้รับอิทธิพลจากชาวจีนในอีโลกอส ซูร์